”მე მაქვს ღვთის იმედი რომ ისე არ გავალ ამ ქვეყნიდან, რომ არ ვნახო გამთლიანებული საქართველო”- უწმინდესი და უნეტარესი სრულიად საქართველოს კათოლიკოს პატრიარქი ილია II
ყოვლადწმიდა სამების საპატრიარქო ტაძარი, 28 თებერვალი, 2010 წ. „ჩვენ უნდა დავიწყოთ შრომა, უნდა მივხედოთ ჩვენს მამულს, უნდა ვთესოთ, ვხნათ, მოვმკათ და აღვაშენოთ ჩვენი ქვეყანა, რადგან ამ საქმეს ჩვენ გარდა არავინ გააკეთებს!"
სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა!
ჩვენთან არს ღმერთი!
ძველ რომაელებს უთქვამთ: Tempore mutantur, et nos mutamur in illis, რაც ნიშნავს: „დრონი იცვლებიან და ჩვენც ვიცვლებით მასთან ერთად". ვინ ვიყავით, ვინ ვართ დღეს და ვინ ვიქნებით მომავალში? ეს კითხვა ყოველი ადამიანისა და ერის წინაშე დგას. როცა საქართველოს გაუჭირდა, ჩვენმა დიდმა წინაპარმა ილია ჭავჭავაძემ ასეთი მოწოდება წარმოთქვა: „მამული, ენა, სარწმუნოება". მრავალი განსაცდელი ჰქონია საქართველოს მაგრამ დღეს განსაკუთრებით გვიჭირს: დანგრეული და ოკუპირებულია საქართველოს ძირძველი მხარეები - აფხაზეთი და ცხინვალის რეგიონი. შევთხოვთ უფალს, რომ წმინდა გრიგოლ პალამას ლოცვით გამთლიანდეს ჩვენი ქვეყანა!
ილია მართლის ზემოთქმული მოწოდება ჩვენ ასე გამოვთქვით: „ღმერთი, სამშობლო და ადამიანი". უპირველეს ყოვლისა - ღმერთი! ყოველი ადამიანი უნდა იყოს ჭეშმარიტი სარწმუნოების აღმსარებელი, რაც არის საფუძველი ჩვენი ცხოვრებისა. მართლმადიდებელი სარწმუნოების მიმდევრობა ჩვენი წინაპრების რწმენაა, ჩვენი ეროვნული ფასეულობანი და ტრადიციები: ჩვენი საეკლესიო ცხოვრება ერთიანი და განუყოფელი ეკლესიის ტრადიცია და რწმენაა. სწორედ ამიტომ გადმოდის დღეს მრავალი ადამიანი მართლმადიდებელ სარწმუნოებაზე და მასში ხედავს - „გზას, ჭეშმარიტებასა და სიცოცხლეს"!
უპირველეს ყოვლისა, უნდა გვახსოვდეს ღმერთი, უფალი, დამბადებელი ჩვენი, შემოქმედი ცათა და ქვეყანისა, ხილულთა ყოველთა და არახილულთა, ზეციური სამყაროს დამბადებელი, ადამიანისა და მთელი ფიზიკური სამყაროს შემოქმედი და მწყალობელი ჩვენი. უნდა ვიცოდეთ, რომ ღმერთი არის მოწყალე მამა და მისი სახიერება ყოველ ცოდვას აღემატება, როცა ადამიანი მოინანიებს თავის შეცოდებას, რადგან, როგორც წმინდა იოანე ღვთისმეტყველი ამბობს: „ღმერთი სიყვარული არს"".
უწმიდესი და უნეტარესი ილია II სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, მთავარეპისკოპოსი მცხეთა-თბილისისა და მიტროპოლიტი ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთისა
უწმიდესი და უნეტარესი ილია II სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, მთავარეპისკოპოსი მცხეთა-თბილისისა და მიტროპოლიტი ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთისა (ერისკაცობაში ირაკლი გიორგის ძე ღუდუშაური-შიოლაშვილი) დაიბადა 1933 წლის 4 იანვარს ქ. ვლადიკავკაზში. კათოლიკოს-პატრიარქის მშობლები საქართველოდან, ყაზბეგის რაიონიდან იყვნენ: მამა - გიორგი სიმონის ძე შიოლაშვილი - სოფელ სნოდან, დედა - ნატალია იოსების ასული კობაიძე კი - სოფელ სიონიდან. 1927 წელს მათ სახლი შეიძინეს ქ. ვლადიკავკაზშიც, სადაც შემდეგ დაიბადა საქართველოს მომავალი პატრიარქი. მშობლებმა სამი დღის ახალშობილი ქრისტეშობის დღეს მონათლეს ქართულ ტაძარში და ყრმას ერეკლეს II პატივსაცემად ირაკლი უწოდეს.
